ماهی خاویاری سیبری
که به “بِری” مشهور است ، یکی دیگر از گونه های ماهیان خاویاری یا تاس ماهیان است که منشا آنها به منطقه سیبری در روسیه بر میگردد . دریای سیبری و رود های منتهی به آن اصلی ترین زیستگاه این گونه اند. اما امروزه ماهی خاویاری سیبری در سراسر جهان رشد و پرورش داده میشود از جمله در سواحل دریای خزر ، اروپا ، چین ، امریکا و غیره. ماهی خاویاری سیبری و خاویار آن ، ” بری ” شباهت زیادی به خاویار آسترا (لینک) دارد و جز خاویارهای مرغوب شناخته میشود.
ماهی خاویاری سیبری در مدت 5 الی 6 سال به بلوغ میرسد و به مدت 60 سال عمر میکند. این گونه در مزارع پرورش ماهی بعد از 6 الی 8 سال خاویار تولید میکند. ماهی خاویاری سیبری بین 60 الی 70 کیلوگرم وزن میگیرد اما بیشترین وزنی که از ماهی سیبری ثبت شده است 210 کیلو گرم است.
” بِری ” نام خاویار تولید شده توسط ماهی خاویاری سیبری است که از مواد معدنی و مغذی و انواع ویتامین ها همچون ب 12 و اسید چرب امگا 3 اشباع است. خاویار بری دارای ظاهری پر زرق و برق با طیف رنگی خاکستری تیره تا سیاه میباشد. خاویار بری همواره با بافت کره ای وعطری فوق العاده و کیفیتی دلچسب شناخته شده است که تردی و لطافت خاصش در دهان حس میشود.
بافت نرمش همواره با خاویار بلوگا (لینک) مقایسه میشود و اندازه دانه هایش با خاویار استرا ( لینک).این انتخاب خوشمزه نسبت به سایر گونه های خاویار مجلل مانند خاویار بلوگا(لینک) محبوب و مقرون به صرفه است. خاویار بری بخاطر گنجینه تقریباً قابل تشخیصی مانند بافت نرم هر مروارید ، حتی سختگیر ترین منتقدان را راضی می کند و یکی از بهترین غذاهای شناخته شده در جهان است.
ماهیان خاویاری سیبری ، این منبع گرانبها در سراسر دنیا به طور گسترده پرورش داده می شود. ایران همواره یکی با کیفیت ترین تولید کنندگان بری است که در رقابت با روسیه ، امریکا و کشور های مختلفی در اروپاست. ماهی خاویاری سیبری (با نام علمی اسپنسیر بری) در لیست گونه های در خطر انقراض کنوانسیون بین المللی سایتس قرار دارد. امروزه خرید و فروش گونه های وحشی ماهیان خاویاری سیبری به منظور حفظ این گونه با ارزش در سراسر دنیا غیر قانونی است.